فحش و توهین نااهل نباید ما را ناراحت کند و از راه و مقصد، سست و دل سرد نماید.وظیفه ما همین است که در صورت امکان، امر به معروف و نهی از منکر کنیم، اما این که چه طور نتیجه بدهد، مقدرات دست ما نیست.

تمامی ابتلائات، به اختیار خود ما پیش می آید، یعنی چون ما اطاعت خدا را به اختیار خود ترک می کنیم و معصیت او را اختیار می کنیم، ناچار سزای کارهای ما گرفتاری و بلا برای ما است.

از آیه شریفه(امر به معروف و نهی از منکر کنید و بر هر مصیبتی که به تو می رسد، صبر بنما-لقمان17)استفاده می شود که صبر و تحمل و شنیدن ناسزا و تلقی کردن آن چون حلوا و طیبات شیرین و خوشمزه، از لوازم امر به معروف و نهی ازمنکر است.

اگر مساله امام شناسی بالا رود، خداشناسی هم بالا می رود، زیرا چه آیتی بالاتر از امام (علیه السلام)؟! امام آیینه ایی است که حقیقت تمام عالم را نشان می دهد.

یکی از کرامتهای شیعه، قبور و مزارهای امامزادگان است، لذا نباید از زیارت آنها غافل باشیم و خود را محروم سازیم! خدا می داند رحمت اهل بیت(ع) و خاندان رسالت چه قدر وسیع است! رحمت اینها، تابع رحمت الهی است!مهمترین آداب زیارت هم این است که بدانیم: بین حیات معصومین(ع) و مماتشان، هیچ فرقی وجود ندارد!