هر کار خیر، لزوما مورد تایید الهی نیست

هر کار خیر، لزوما مورد تایید الهی نیست

آیت الله بهجت  می فرمایند با این حساب که معلوم نیست کار ما بهتر از کار دیگری باشد، پس بهتر است انسان در هر کار خیری اسمی بنویسد، چون کار خیر در عالم زیاد است اما این کار خیر کدامش مورد تایید الهی است، نمیدانیم. پس بهتر است که در همه جا یک سری بزنیم و یک اسمی بنویسیم.

کسی که گوینده است همیشه گوینده نباشد . برود گاهی هم مستمع شود، شاید مستمع شدن او بیشتر مورد پذیرش الهی باشد.

کسی که جلسه دار است، هیاتی دارد، هزینه ای میکند، سر راه که دارد می آید ده ها هیات هست ولو در حد یک بسته نمک، یک نمکی هم آنجا بریزد، شاید همان جلسه سوت و کور و به حسب ظاهر بی رونق، همان جلسه مورد نظر و توجه باشد، پس مرحوم بهجت میفرمایند در هر کار خیری اسمی بنویسید.

حتی کسی که موسسه خیریه دارد، خیریه های دیگر را ببیند ولو در حد یک، یک تومانی آنجا هم اسم خودش را بنویسد، شاید آنجا بیشتر مورد عنایت و توجه باشد.

یکی از علمای تهران در عالم رویا که بعد معلوم شد آن رویا، رویای صادقه است. مشرف می شود خدمت حضرت اباعبدالله صلوات الله و سلامه علیه، بعد سوال میکند که این جلسات هیاتی که به نام سیدالشهدا در تهران تشکیل می شود، کدام یک از این ها بیشتر مورد توجه شماست؟

حضرت می فرمایند که ما به همه این ها توجه داریم