این دعا خیلی عالی است که دستور داده شده است در زمان غیبت خوانده شود:یا الله، یا رحمان، یا رحیم، یا مقلب القلوب، ثبت قلبی علی دینک ای خدا، ای رحمت گستر، ای مهربان، ای گرداننده دلها، دل مرا بر دینت ثابت و استوار گردان

به هر اندازه از بیانات اهل بیت (ع) دور باشیم، از خود ایشان دوریم.یک دست شما قرآن و دست دیگر عترت باشد! عترت، معارفش در نهج البلاغه است؛ اعمالش در صحیفه سجادیه است و اعمال تکلیفیه اش در مثل همین رساله ها است.

با وجود اعتقاد داشتن به رئیسی که عین الله الناظره است، آیا می توانیم از نظر الهی فرار کنیم و یا خود را پنهان کنیم؛ و هر کاری را که خواستیم، انجام دهیم؟!چه پاسخی خواهیم داد؟!

خدا به ما توفیق آگاهی دهد که اگر در ابتلا و آزمایش قرار گرفتیم، بد را خوب و خوب را بد نبینیم...ما نادانیم، خدا کند بفهمیم که نادانیم تا به فکر اصلاح و درمان خود برآییم!

خدا توفیق بدهد که از یقینیات خارج نشویم، در همه احوال فقط یقینیات را دنبال کنیم، که این کار پشیمانی ندارد.انسان باید در این مسیر انسانیت و کسب معارف، اهل مراقبه باشد و تا به مراقبت نرسد، فایده ای ندارد.