اشخاصی بودند که مرجعیت وریاست ومقامات دنیایی وشخصیت اجتماعی ازآنها گرفته شده بود ولی بااین حال مثل گل باطراوت وشادابی مشغول کارخود بودند ازحرف هایی که می زدندد و نصیحت هایی که میکردندمعلوم بود که گویا برای خودشان هیچ گونه ابتلایی واقع نشده است بادیدن چنین شخصیت ها اگرآدم میشدیم خیلی مناسب بود مااینگونه افرادرا دیده ایم امااصلا حال و وضع ما شبیه به آنهانیست