مرحوم آیت الله بهجت (ره) عالمی زاهد و بسیار ساده زیست بودند. در منزل و اتاق ایشان زیلوهایی پهن شده بود که قسمتهایی از آن از بین رفته بود. گمان کنم متعلق به چهل سال قبل بود.
آن موقع، مرجع نبودند اما بعد از مرجعیتشان هم وضع همین گونه بود، حتی با رفت وآمدهایی که اقتضای مرجعیت ایشان بود زندگیشان عوض نشد و در عین حال اهل بخشش و بذل بودند.
روزی به منزل آقا رفتم. مشغول قرائت بیتی به مضمون «دوستان را کجا کنی محروم *** تو که با دشمنان نظر داری» بودند و آن را با آهنگ ملایمی زمزمه می کردند.
سپس در همان حال، مبلغ محسوسی را به عنوان شیرینی ازدواج به بنده دادند. عرض کردم اگر اری از بنده ساخته است، در خدمتم.
با حالتی طنزگونه فرمودند: از این در که خارج شدی، داخل گذر خان می شوی. زنبیلی برمیداری و مقداری دعا برای من می فرستی که سخت محتاج آن هستم
آیت الله بهجت(ره) :
یکی از علما در نجف می فرمود : فشار رزق و روزی بر من بسیار شد ، یکدفعه از دهانم خارج شد " ما الحیله " چه کار و حیله ای را به خرج دهم ، در همان حال صدائی را شنیدم که فرمود " ترک الحیله " حیله ها را ترک کن .
توصیه آیت_الله_بهجت(ره) به خیرات برای اموات
مرحوم آیت_الله_سعادت_پرور(ره) نقل می کنند:
پس از فوت خواهرم، به خدمتشان رسیدم، دستور فرمود: روزهاى جمعه، سورهى صافات و توحید را برایشان بخوانم و خیرات هم بنمایم.
سپس فرمود:
شخصى، کسى را- که زنده بود- در خواب مىبیند، در میان باغى است و قصرهایى در آن جا است، مىپرسد: این قصرها براى کیست؟ مىگوید: براى من است، آن شخص
تعجب مىکند، مىگوید: تعجب مکن، عجیبتر از این، آن که این قصرها را در برابر دو فلس به من دادهاند!
سپس بیدار مىشود و او را ملاقات مىکند و خوابش را برایش تعریف مىکند، مىگوید: بله، روز گذشته (مثلًا) دو فلوس دادم، کوزهاى خریدم و با آن، به مردم آب دادم.
برگرفته از کتاب رسائل عرفانی ص168.
آیت الله بهجت (ره) :
قصد ازدواج داری ولی هنوز شرایطش بوجودنیومدہ؟!
پس در قنوت نمازت زیاد بگو ؛ «ربنا هَب لَنامِن أَزواجِنا و ذُرِیّاتِنا قُرّةَ أَعیُنٍ وَاجْعَلْنالِلْمتّقین»َ
alabd110