احساس لذت درنمازیک مقدماتی خارج ازنماز را داردویک مقدماتی درخودنمازآنچه پیش ازنمازبایدملاحظه شوداین است که انسان گناه نکندوقلب را سیاه ودل راتیره نکندمعصیت روح راکدر نورانیت رامی برد درخودنمازنیزانسان باید زنجیروسیمی دورخودبکشدتاغیرخدا داخل نشودیعنی فکرش را ازغیرخدامنصرف کند

بایدحضرت را حاضرفرض کنیم هرجا میرودبرویم هرچه می کندانجام دهیم هرچه راترک می کندترک کنیم اگرندامیم احتیاط راکه می دانیم ولی گویا مانمی خواهیم درراه رضای خداباشیم نه اینکه رضای حضرت دوست رانمیدانیم ونمی توانیم آنرا تحصیل کنیم

خوردن غذای شبه ناک ونیزغذای کسی که ازراه حرام پرهیزنداردهرچندجایزاست ولی انسان رامریض وازعبادات محروم می کندویاسبب ساب توفیق می شوددلیل عقب ماندگی ماآن است که اموال شبه ناک مصرف می کنیم ومال شبه ناک ایجادتردیدوشبهه می کند

اگربه آنچه می دانید عمل کنیم ومعلومات رازیرپانگذاریم این تمام عرفان است مابرای تکامل خوددنبال چیزی که نه خداگفته باشدنه پیغمبرونه امام هستیم چطورممکن است چیزی بیشترین تاثیررادرسعادت انسان داشته باشدوآنهاغفلت کرده باشندونگفته باشندواگذارکرده باشندبه اینکه پیری مرشدی آن رابیان کند آیاچنین چیزی ممکن است؟

این باب بزرگی است که انسان غرفیات شرع وعناوین ثانویه راملاحظه کندوچنان نشودکه ازحقگویی اومردم درباطل قرارگیرندوجایی که مناسب نیست نگویدولواصل مطالب حق باشدبه جهت وجودشرایط ومقتضیات وقت خودداری کند