آیتالله بهجت ره:
فردای قیامت که هیچ چیز از انسان نمیخرند اشک بر سیدالشهدا(ع) را مثل دانه دری برایش نقد میکنند.
Tebyan
اشاراتی درباب درس ها و عبرت های عاشورا
آیت الله بهجت قدس سرة :
مصیبت_هزار_ساله
وقتی تأمل می کنیم، میبینیم همه قضایای امام حسین علیه السلام در یک روز واقع شد و وقتی مردم کوفه و بصره از قضیه قتل آن حضرت علیه السلام مطلع شدند، ناراحت شدند و از ابتلای آن حضرت و شهادت و اسارت اهل بیت علیهم السلام خدا می داند که اهل ایمان چقدر ناراحت بودند، به حدی که گویا باورشان نمی شد. در طول این مدت دل اهل ایمان خون بود.
اما ما پیش از هزار سال است که گرفتاریم و حضرت حجت علیه السلام گرفتار است و دشمن ها نمی گذارند بیاید و او را حبس کرده اند.
آیا حبسی از این بالاتر که نتواند خود را در هیج آبادی نشان دهد و خود را معرفی کند؟!
در این مافوق هزار سال که آن حضرت در زندان است، خدا می داند که قلوب اهل ایمان چقدر خون است.
آیا شایسته است که حضرت غایب علیه السلام در مصائب و گرفتاری شبیه قضیه حسین بن علی علیه السلام، به این مدت طولانی گرفتار باشد و ما برقصیم و شادی کنیم؟!
رحمه الواسعه ، ص ۱۹۷
اجتماع بزرگ دوستداران آیت الله بهجت
یکی از افرادی که در دفتر آیت الله بهجت بودند نقل کردند:
یک شب صدای گریه ی آقا خیلی بلند شده بود.
خیلی کنجکاو شدیم، ایشان فقط خدا را صدا می زدند.
ما هم مانده بودیم که چه چیزی از خدا می خواهند.
این جریان در همان زمانی بود که تازه ایشان را به عنوان مرجع تقلید معرفی کرده بودند.
حضرت آقا بعد از گریه های طولانی خطاب به حضرت حق عرض می کنند:
نکند این چیزهایی که الان به من رسیده مرا از تو دور کند؟
اگر این چیزها می خواهد سبب دوری من از تو شود، این ها را از من بگیر.
دوستداران آیت الله بهجت
آیت الله بهجت:
ما را شناخته اند، اعمال ما محفوظ است، و عکسبرداری شده است...
آیا شهادت دست و پا و دیگر اعضا و جوارح شوخی است؟
آیت الله بهجت
آیت الله بهجت:
اگر درست به قرآن عمل می کردیم ، با اعمال خود دیگران را جذب می کردیم ؛
زیرا مردم غالبا،به جز عده معدود ، خواهان و طالب نور هستند.
در محضر بهجت،ج۲،ص۱۴