با وجود اعتقاد داشتن به رئیسی که عین الله الناظره است، آیا می توانیم از نظر الهی فرار کنیم و یا خود را پنهان کنیم؛ و هر کاری را که خواستیم، انجام دهیم؟!چه پاسخی خواهیم داد؟!

خدا به ما توفیق آگاهی دهد که اگر در ابتلا و آزمایش قرار گرفتیم، بد را خوب و خوب را بد نبینیم...ما نادانیم، خدا کند بفهمیم که نادانیم تا به فکر اصلاح و درمان خود برآییم!

خدا توفیق بدهد که از یقینیات خارج نشویم، در همه احوال فقط یقینیات را دنبال کنیم، که این کار پشیمانی ندارد.انسان باید در این مسیر انسانیت و کسب معارف، اهل مراقبه باشد و تا به مراقبت نرسد، فایده ای ندارد.

خدا کند که مادیات برای ما وسیله باشند، به گونه ای که وقتی امور دنیایی به ما اقبال کردند، سبب تأکید و اقبال ما به امور معنوی و آخرت گردند.

خوب است انسان کار امروز را به فردا، بلکه کار هیچ ساعتی را به ساعت دیگر واگذار نکند، مگر از روی عذر، والا هیچ کس نمیداند که بعد از این ساعت چه اتفاقی می افتد!