آیت الله بهجت (ره) :
خداوند سبحان به پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: با حکمت و اندرز نیکو، [مردم را] به‌سوی راه پروردگارت بخوان، و با مجادله نیکوتر با آنها مجادله کن»؛ یعنی با زبان نرم و به نرمی و آرامی، حکیمانه و منطقی و یا با موعظه نیکو و زبان شیرین مردم را به سوی خدا دعوت کن. و نیز می‌فرماید: ؛ پس به‌واسطه لطف و رحمت خدا، با آنها به نرمی رفتار نمودی».
پیغمبر اکرم (ص) مظهر صفت خاصه رحمت حضرت حق تبارک‌وتعالی و ؛ نسبت به مؤمنان بسیار مهربان و دلسوز» و آیینه‌دار جمال حق است که نور رحمت در او به ظهور پیوسته و از او به دیگران می‌تابد و خود بالذات ندارند. نظیر آیینه‌ای که نور آفتاب در آن تابش نماید و از آن به دیگری منعکس شود، که در حقیقت روشنی آفتاب است، نه آیینه.
خداوند متعال خطاب به آن حضرت می‌فرماید: چه‌بسا برای اینکه آنان ایمان نمی‌آورند جان خود را می‌فرسایی». و نیز می‌فرماید: مبادا جان تو به‌خاطر آنها از روی حسرت‌های پی‌درپی بفرساید»؛ یعنی مگر می‌خواهی از سختی و ناراحتی جان دهی که این‌گونه از شدت رحمت و رأفت بر مؤمنین، در هدایت و ایمان‌آوردن آنها خودخوری می‌کنی؟!
در محضر بهجت، ج۱، ص ۳۰۹