پاسخ آیت‌الله بهجت(ره) به یک شبهه فراگیر

پاسخ آیت‌الله بهجت(ره) به یک شبهه فراگیر

«چرا بعضی‌ها آسوده‌تر از ما زندگی می‌کنند و کمتر رنج می‌کشند؟ چرا زندگیِ عده‌ای سخت‌تر است؟!»

هر کسی کاسه‌ای از ابتلائات دارد که مطابق وجود و استعداد اوست و کاسه‌های اشخاص از بلایا پر شده است، ولی خدا که همه را دوست دارد؛ آیا در برابر طوفان‌های حوادث، ما را در وسط کشتی رها کرده است؟! و یا همواره به فکر ماست؟!

درست است که بعضی از افراد در مادیات و ثروت از تو بالاتر هستند، اما آیا عمر او، صحت او، توسعۀ او از لحاظ اولاد و... از تو بیشتر است یا اینکه تو در این امور و دیگر نعمت‌های ظاهری و باطنی از او برتر هستی؟!

فقرا در کمبودها و فقر و ناداری باید صبر و شکیبایی داشته باشند و بدانند که آنها هم از نعمت‌های دیگری برخوردارند که اغنیا برخوردار نیستند.

ثروتمندان بلاها و ابتلائات و گرفتاری‌هایی دارند که مستضعفان و محرومان ندارند. طاووس را می‌بینی، پایش را هم ببین!

خوبی و خوشیِ عیش، تنها به زیادی وسایل راحتی نیست؛ راحتی درونی و رفاه و خوشی و آرامش دل، به داشتن وسایل رفاه و راحتی نیست، بلکه چه‌بسا وسایل رفاه، اسباب نگرانی و ناراحتی و اضطراب درونی را فراهم کنند.

در کلمات امیرالمؤمنین(ع) آمده است: «أَلْمَصائِبُ بِالسوِیةِ مَقْسُومَةٌ بَینَ الْبَرِیةِ» (الدعوات، ص۲۸۸) گرفتاری‌ها به‌صورت مساوی و یکسان میان مردم تقسیم شده است.

در محضر بهجت، ج۲، ص۳۸۰، نکته۱۲۱۴

در محضر بهجت، ج۱، ص۶۸، نکته۹۹