این باب بزرگی است که انسان غرفیات شرع وعناوین ثانویه راملاحظه کندوچنان نشودکه ازحقگویی اومردم درباطل قرارگیرندوجایی که مناسب نیست نگویدولواصل مطالب حق باشدبه جهت وجودشرایط ومقتضیات وقت خودداری کند