خدا توفیق بدهد که از یقینیات خارج نشویم، در همه احوال فقط یقینیات را دنبال کنیم، که این کار پشیمانی ندارد.انسان باید در این مسیر انسانیت و کسب معارف، اهل مراقبه باشد و تا به مراقبت نرسد، فایده ای ندارد.